ผู้ทำความชั่วก็มีแต่ ตกต่ำไปแต่อย่างเดียว หาความสุขความสบายไม่ได้เลย
มีทุกข์ประเภทต่างๆ กรรมประเภทต่างๆ กัน แล้วแต่ผู้ทำกรรมนั้นชอบทำกรรมอะไรมาก
ผลก็แสดงอันนั้นมาก
โลกถึงจมกันมากมายก่ายกอง 100 คน จะเอาคนหนึ่งไปสวรรค์ก็ยากแสนยาก นอกนั้นก็จมลงนรก 99 คนจมนรกหมด ท่านเทียบไว้เหมือน ขนของโค กับเขาของโค ถ้าเทียบว่า 100 ต่อ 1 ก็ยังไม่ได้1 คน นี่ยังมากไป เราเทียบขนของโค กับ เขาของโค โคตัวหนึ่งมีเขา 2 เขา
เขานี้เทียบได้กับคนที่จะไปสวรรค์ ส่วนขนของโค ทั้งหมดนี่ลงนรกหมดแน่นอน
เรื่องคนที่จะไปนรกสรรค์นี้
พระอานนท์เถระ เคยกราบทูลถามพระพุทธเจ้าไว้ว่า "ผู้จะไปสรรค์นรกนั้นมีมากน้อยเพียงใดพระเจ้าข้า"
พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่า
อย่าถามเลย อานนท์ มันน่าอ่อนใจมาก อ่อนใจที่จะแนะนำสั่งสอนสัตว์โลก เพราะความต่ำทรามนี้
มันดึงดูดอยู่ตลอดเวลา หลับตื่นลืมตา มันดูดอยู่ตลอดเวลาไม่มีเวลาอ่อนตัว บาปเป็นอัตโนมัติ
เพราะอำนาจของกิเลสมันรุนแรงเหมือนคลื่นในมหาสมุทรทะเลคลื่นมันใหญ่ คลื่นมันใหญ่
ขนาดไหนมหาสมุทรทะเล เราเอาฝ่ามือไปกั้นคลื่นมหาสมุทรทะเลไม่ให้มันตั้งคลื่นไม่ได้
นี่อำนาจของธรรมเพียงฝ่ามือเดียวเท่านั้น ฝ่ามือขาดสะบั้น
ดีไม่ดีธรรมจะขาดสะบั้นเพราะอำนาจของกิเลสมันรุนแรงมากกว่า
โดย : หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน ได้เล่าไว้ในพรรษาที่ 11
ขณะที่องค์ท่านจำพรรษาอยู่ที่เสนาสนะป่ายาง จ.นครพนม (เมื่อเห็นนกกระเรียนถูกนายพรายยิงตาย)
เรียบเรียงโดย : ศิษย์พระพุทธองค์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น